مقدمه: قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری شایع ترین روش پیشگیری در سراسر جهان هستند. با توجه به شیوع بالای استفاده از این روش تداوم آن زیاد نیست. اختلالات خلق و خو به عنوان یکی از اثرات قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری مطرح است به طوری که از عوامل موثر در عدم تداوم استفاده از قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری به شمار می رود. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین استفاده از قرص های پیشگیری و ایجاد افسردگی در زنان بود.روش کار: این مطالعه توصیفی روی 410 زن در فاصله اردیبهشت تا مهرماه سال 1388 در بیمارستان تامین اجتماعی شهر همدان انجام شد. نمونه ها با روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 205 نفری مصرف کننده قرص و بدون مصرف قرص قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز به کمک پرسش نامه دوقسمتی حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه استاندارد افسردگی ثبت شد. از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون مجذورکای و فیشر برای تجزیه و تحلیل داد ها استفاده شد.یافته ها: بین مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و نمره افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.006) و همچنین بین تداوم مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و نمره افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.01).نتیجه گیری: استفاده کنندگان قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری بیشتر در معرض افسردگی قرار می گیرند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی اثر قرص های پیشگیری از بارداری LD  (Low dose) به عنوان عامل خطر ساز در ایجاد واژینیت کاندیدیایی، یک مطالعه نیمه تجربی مقطعی بر روی 180 خانم مراجعه کننده به بیمارستانها و واحدهای بهداشتی درمانی تابع دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران به مدت یک سال انجام شد. در این راستا و در جهت تامین اهداف تحقیق، بیماران به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول شامل بیمارانی که (LD) OCP را حداقل به مدت 3 ماه قبل از شروع مطالعه بعنوان روش انتخابی پیشگیری از بارداری قرص های مصرف می کردند، و گروه دوم شامل بیمارانی بودند که سایر روشهای جلوگیری از بارداری از جمله روشهای طبیعی، منقطع، بستن لوله، یا وازکتومی را انتخاب کرده و در خلال 3 ماه قبل از شروع مطالعه هیچگونه مواد هورمونی (استروژن- پروژسترون) استفاده نکرده بودند. کلیه عوامل دموگرافیک مثل سن و شغل و عوامل مستعد کننده ای که به نظر می رسید در ابتلا به واژینیت کاندیدیایی موثر باشد، مثل BMI و تعداد مقاربت، در دو گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آنالیز نتایج، اختلاف معنی داری در نشانه ها و علائم بیماری، کشت، آزمایشات میکروسکوپی و نتایج germ tube بین گروه مصرف کننده (LD) OCP  و کنترل نشان نداد. میزان بروز کلونیزاسیون در گروه مورد و کنترل به ترتیب 10 درصد و 15.6 درصد و میزان بروز واژینیت 20 % در گروه مورد و 25.6 % در گروه کنترل بود.

زمینه: موفقیت روش های پیشگیری از بارداری منوط به اجرای صحیح آن است که این امر نیز به آگاهی و انگیزش کافی استفاده کنندگان بستگی دارد.هدف: مطالعه به منظور بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد زنان مصرف کننده قرص های خوراکی ضد بارداری انجام شد.مواد و روش ها: در شش ماهه دوم سال 1376، تعداد 488 نفر از زنانی که برای دریافت قرص های خوراکی ضد بارداری به 17 مرکز بهداشتی - درمانی شهرستان قزوین مراجعه کرده بودند با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: مدت مصرف قرص در زنان مورد بررسی از یک ماه تا 17 سال متغیر بود. 3.5% نمونه ها حین مصرف قرص حامله شده بودند. آگاهی آن ها در مورد چگونگی مصرف قرص بیشتر در حد متوسط و ضعیف  بود و فقط 10% آگاهی کافی داشتند. 91.2% زنان دارای نگرش مثبت و عملکرد متوسط و خوب بودند. بین آگاهی و عملکرد و هم چنین سطح تحصیلات و آگاهی زنان رابطه معنی داری وجود داشت. رابطه نگرش زنان با مدت مصرف قرص و بروز حاملگی حین مصرف معنی دار بود.نتیجه گیری: با توجه به فقدان آگاهی کافی در زنان مورد مطالعه و این که عمده ترین منبع اطلاعاتی آنان واحد تنظیم خانواده مراکز بهداشتی بود، بهتر است کیفیت برنامه های آموزشی واحد های مذکور مورد ارزیابی قرار گیرد و برنامه های آموزشی گسترده تر و به صورت مداوم انجام شود.

زمینه و هدف: کنترل جمعیت یکی از اهداف مهم در جهان امروز به حساب می آید و برنامه ریزی خانواده ها در استفاده از روش های پیشگیری مناسب، دارای اهمیت ویژه ای می باشد. سرمایه گذاری در آموزش بهداشت در زمینه استفاده بهتر و مناسب تر از امکانات موجود، می تواند در این امر کمک کننده باشد. مدل تغییر رفتار مرحله ای (SBC)، که طی پنج مرحله به وقوع می پیوندد، می تواند مدلی مناسب در توسعه و ارزشیابی برنامه های تنظیم خانواده، برای افراد و گروهها باشد. مطالعه حاضر، با هدف تعیین تاثیر آموزش با استفاده از الگوی بهینه شده SBC در جهت کاهش حاملگی های ناخواسته، در زنان مصرف کننده قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری صورت گرفته است.روش بررسی: این پژوهش، یک کارآزمایی بالینی است که بر اساس الگوی بهینه شده SBC، در مصرف کنندگان قرص های پیشگیری از بارداری، در مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر مشهد انجام شد. ابتدا اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و به روش مصاحبه با 290 نفر از زنان مصرف کننده قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری که به طور تصادفی از مراکز بهداشتی انتخاب گردیدند، جمع آوری شد؛ سپس بطور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم و بر اساس الگوی بهینه شده، مداخله آموزشی بر روی گروه آزمون اجرا گردید و در فواصل زمانی مشخص (3 و 6 ماه)، پس آزمون انجام شد تا میزان تاثیر بکارگیری الگوی بهینه شده در افزایش رفتارهای صحیح مصرف قرص در نمونه های مورد پژوهش مشخص شود. از آزمون های غیر پارامتریک نظیر c2، من ـ ویتنی، ویلکاکسون و فریدمن برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شده است.نتایج: بین دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله، تفاوت معنی داری وجود نداشت؛ اما پس از مداخله، اختلاف معنی داری در نمرات کسب شده در متغیرهای آگاهی، تایید و تصویب، قصد رفتاری، عملکرد، حمایت درک شده، خودکارآمدی عمومی و خودکارآمدی تنظیم خانواده، در گروه آزمون مشاهده شد (P<0.01)؛ همچنین عوارض جانبی و حاملگی های ناخواسته در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مداخلات آموزشی در بهبود رفتارهای صحیح مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و در نتیجه حصول دو هدف عمده یعنی کاهش عوارض جانبی و کاهش حاملگی ناخواسته، توصیه می گردد ضمن فراهم نمودن تسهیلات بهداشتی برای خانواده ها، به توانایی آنان در زمینه خودکارآمدی، به منظور بهره گیری هرچه بیشتر از امکانات توجه شود؛ زیرا آموزش با در نظر گرفتن عامل خودکارآمدی، می تواند در کاهش هزینه های مربوط به بارداری های ناخواسته و مصرف نابجا و نامرتب روش های تنظیم خانواده و به وی‍‍ژه قرص های پیشگیری از بارداری، موثر باشد.

سابقه و هدف: به مجموعه ای از اختلالات متابولیک که زمینه ساز اختلالات قلبی عروقی و دیابت نوع دو هستند، سندرم متابولیک (Metabolic Syndrome) گفته می شود. قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری (Oral Contraceptive Pills) یکی از روش های پیشگیری از بارداری است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و سندرم متابولیک در جمعیت کوهورت طبری است. مواد و روش ها: مطالعه ی مقطعی حاضر بر اساس داده های مرحله ثبت نام مطالعه ی کوهورت طبری انجام شد. داده های مرتبط با 5979 خانم 35 تا 70ساله آنالیز شدند. فراوانی MetS بر اساس متغیرهای مختلف با آزمون Chi-Square و رابطه بین مصرف و هم چنین، مدت مصرف OCPs با شانس ابتلا به MetS و پارامترهایش  با  رگرسیون لجستیک چندمتغیره آنالیز شد. یافته ها: فراوانی ابتلا به MetS و فراوانی مصرف OCPs در بین زنان 35 تا 70 ساله در مطالعه ی کوهورت طبری به ترتیب، 49 درصد (2930 نفر) و 42/9درصد (2563 نفر) بوده است. میانگین مدت مصرف OCPs در افراد با و بدون  MetS به ترتیب، برابر با 67/06± 69/15و 68/38± 71/46 ماه بوده است (0/388P=) ارتباط معنی داری میان مصرف OCPs و MetS و هم چنین، پارامترهایش (به جز فشارخون) مشاهده نشد. به طور مشابه، مدت مصرف این قرص ها با MetS و این پارامترها ارتباط معنی داری نداشت. استنتاج: مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی با سندرم متابولیک و دیگر پارامترهایش همراهی ندارد؛ اما مصرف آن به ویژه در طولانی مدت، می تواند با فشارخون بالا همراه باشد.

زمینه و هدف: با وجودی که استفاده از قرص های ضد بارداری خوراکی افزایش چشمگیری داشته است ولی هنوز خطر سکته مغزی مرتبط با استفاده از آنها نا معلوم است. گزارش های موردی متعدد حاکی از رخداد آمبولی ریه و سکته مغزی در زنان استفاده کننده از قرص های ضد بارداری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین مصرف قرص های ضد بارداری و خطر سکته مغزی ایسکمیک انجام شده است.روش کار: با استفاده از یک مطالعه مورد شاهدی، زنان با تشخیص قطعی سکته مغزی ایسکمیک بدون سابقه سکته مغزی قبلی از بیمارستان علوی اردبیل انتخاب شدند. گروه شاهد که از نظر سنی با گروه مورد همسان شده بودند (3 ± سال) از سایر بخش های همان بیمارستان انتخاب شدند. بااستفاده از پرسشنامه ای در خصوص مواجهه قبلی فرد با عوامل خطر مختلف شامل قرص های ضدبارداری و غیره اطلاعات شرکت کنندگان در مطالعه ثبت شد. داده ها پس از جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 12و آزمون های آماری نظیر مجذور کای، رگرسیون چند متغیره و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برآورد خطر عوامل مورد نظر توسط شانس نسبی صورت گرفت.یافته ها: کسانی که از قرص های ضدبارداری خوراکی استفاده می کردند، در مقایسه با کسانی که هرگز از آن استفاده نکرده بودند در خطر افزایش سکته مغزی ایسکمیک بودند (3/5-1/1= OR=4/5 95% CI) و پس از تطبیق برای عوامل خطر دیگر استروک شانس نسبی 7/2 (95% CI=0.95-7.2 ) با 05/0=p حاصل شد.نتیجه گیری: با اسـتناد به نتایج این مطالعه شواهد ضعیفـی بـرای ارتباط بیـن سکته مغزی ایسکمیک و استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی وجود دارد. مطالعات وسیع تری برای نشان دادن ارتباط خطر سکته مغزی در خصوص استفاده قبلی و فعلی از این قرص ها مورد نیاز است.

مقدمه: این مطالعه به منظور تعیین تاثیر قرص های پیشگیری از بارداری در دوره درمانی قبل از لقاح آزمایشگاهی براین نوع باروری طراحی شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، در مرکز ناباروری فاطمه  الزهرا دانشگاه علوم پزشکی بابل از سال 84- 1383 انجام شد. 102 زن با علت ناباروری لوله ای، چسبندگی لگنی، دوره طبیعی تخمک گذاری، سن کمتر از 40 سال و فاقد اختلالات عامل مردانه، وارد مطالعه شدند. 51 زن در دوره قبل از درمان لقاح آزمایشگاهی، قرص پیشگیری از بارداری مصرف کردند و همین تعداد زن هیچ درمان دارویی قبل از دوره درمانی دریافت نکردند. دستورالعمل حساسیت زدایی هیپوفیز با آنالوگ GnRH در هر دو گروه به طور مشابه استفاده شد که برحسب شرایط فردی، سن، میزان FSH مرحله اولیه فولیکولر، تعداد آمپولهای گنادوتروپین تنظیم شد. هر دو گروه از نظر میانگین سن، طول مدت ناباروری، LH, FSH مرحله فولیکولر اولیه و علت ناباروری یکسان بودند. همچنین دو بار سونوگرافی مهبلی، یک بار قبل از دوره درمانی در زمان قاعدگی و بار دوم در شروع دوره و روز سوم، به منظور تشخیص عارضه کیست تخمدانی انجام شد. در تجزیه و تحلیل آماری از آزمونهای تی، و تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد.نتایج: میانگین تعداد فولیکولها در مصرف کنندگان قرص ضد بارداری نسبت به گروه کنترل (6.4±3.7 در مقابل 8.8±4.6) و تخمکهای استخراج شده (5.7±4.1 در مقابل 6.6±5.5) اختلاف معنی داری نداشت. در گروه مصرف کننده قرص های پیشگیری از بارداری، تعداد آمپولهای hMG در هر دوره (39.9±19.5 در مقابل 34.8±14.6) و طول مدت تحریک گنادوترویینی در (15.8±11.8 در مقابل 13.5±7.1) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (p<0.05). میزان بروز عارضه تشکیل کیست تخمدان در دو گروه یکسان بود. نتیجه گیری: مصرف قرص های پیشگیری از بارداری در دوره قبل از لقاح آزمایشگاهی، بر بهبود باروری تاثیر نداشت.

بیان مساله: غدد بزاقی مایعی به نام بزاق ترشح می کنند که، نقشی مهم در هموستاز دهان بازی می کند. تغییرات کمی و کیفی در ترشح بزاق می تواند باعث پوسیدگی های دندانی و بیماری های پریودنتال شود. کاهش بزاق ممکن است ناشی از بعضی بیماری ها، مانند سندرم شوگرن و داروهای ضد افسردگی باشد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثرات قرص های ضدبارداری خوراکی بر روی حجم بزاق غیر تحریکی در زنان سالم بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی، 85 نفر زن سالم (35 نفر گروه مورد و 50 نفر گروه شاهد با دامنه نسبی 18 تا 35 سال)، که به دانشکده دندانپزشکی اهواز مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. گروه مورد از قرص ضدبارداری خوراکی به مدت دست کم شش ماه استفاده می کردند، ولی گروه شاهد، از این دارو استفاده نمی کردند. افرادی که هیچ پیشینه ای از مشکلات پزشکی و مصرف داروها و ابتلا به افسردگی نداشتند، به عنوان افراد مورد انتخاب شدند. بزاق افراد گروه مورد و شاهد در مدت دو دقیقه در لوله های آزمایش درجه بندی گردآوری شد. داده های بررسی در دو گروه با استفاده از آزمون تی (T-test) واکاوی شدند.یافته ها: میانگین سن نمونه های گروه مورد و شاهد به ترتیب 24 سال و پنج ماه و 24 سال و نه ماه بود. میانگین بزاق غیر تحریکی در گروه مورد، 1.11 میلی لیتر در دو دقیقه و در گروه شاهد، 1.53 میلی لیتر در دو دقیقه بود، تفاوتی معنادار در حجم بزاق ترشحی در دو گروه وجود داشت (p<0.001).نتیجه گیری: با توجه به این بررسی می توان چنین نتیجه گیری کرد، که استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی می تواند باعث کاهش میزان کمی بزاق غیرتحریکی شود. بنابراین، رعایت بهداشت درست دهان و دندان را بایستی در این بیماران تاکید کرد.

زمینه و هدف: قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری یکی از موثرترین و رایج ترین روش های پیشگیری قابل برگشت است. این روش ها دارای فواید و عوارض جانبی هستند که به عنوان عامل موثر بر کیفیت زندگی باید مد نظر باشند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری بر کیفیت زندگی استفاده کنندگان بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی از دی ماه سال 1390 تا خرداد 1392 کیفیت زندگی 105 نفر از کسانی که برای اولین بار یکی از انواع قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری را انتخاب کردند و 100 نفر از کسانی که از روش های سنتی استفاده کردند یا هیچ روشی استفاده نمی کردند و به مراکز بهداشتی شهر یاسوج مراجعه کردند، قبل و سه ماه پس ازاستفاده با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی sf36 بررسی شد. داده ها با آزمون آماری مجذور کای و تی زوجی تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: اکثر دامنه های کیفیت زندگی در استفاده کنندگان قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری 3 ماه پس از استفاده، اختلاف معنی دار نداشتند (P>0.05). میانگین امتیاز دامنه محدودیت جسمی دراستفاده کنندگان قرص های پیشگیری کاهش معنی داری داشت (p=0.01). نتیجه گیری: قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری تاثیر منفی بر کیفیت زندگی استفاده کنندگان ندارد و پس از سه ماه استفاده تفاوت محسوسی در اکثر دامنه های کیفیت زندگی آنان ایجاد نمی کند.